TERİN RÜZGARLA İMTİHANI

Herhangi bir yel
Dağın penceresinden çıkmış
Bana doğru koşarken
Yalnızlığın atlasını zihninde gördüm.

Portakal yedik beraber,
Kabadayılık yaptık.
Ellerimizin içi terleyinceye kadar
Kaleden kaleye şut attık.

Bana uykumda çaldığım gülleri verdi.
Zihnim kitapla birleşmiş,
Aklımda satır satır tersaneler varken,
Hayır dedim;
Ben çoktan teslim oldum, vicdanımın yollarına
Sonra bir umut, tereyağlı ekmek yedik
Dövüşüp kaderkeş ayrılmak yerine
Duyduğumuz güzel kelimelerle
Birbirimize küfrettik.

ağır ensefalopati

anladım ki
oyunu kurallarına göre oynamaya
gerek yokmuş!
cesur olmak
ve
çalmamak,
kalplerden bir tutam dahi,
aslolanmış.!

çark

merkezi imparatorluklar...
kaderleri çizilmiş,
ayakta tasma bahçivanlar...
yangınlar çıkıyor,
körükleniyor
feodal devran.!
yazarı gizlenmiş,
aykırı kitaplar
kafa karışıklığına yol açıyor.
istanbul,,
kendi ağlamasıyla meşgul.!